Rómeo og júlía - Uppsetningardagbók

Dagur 17

Las textann í gær til þess að undirbúa æfingu. Verkið er of langt.

Ég bara skil ekki hvað Shakespeare er að gera með sumt þarna.

Til hvers er til dæmis allur 5 þátturinn þar sem Júlía er hvort sem er komin í dá og samkvæmt prólógnum vitum við að þau deyja. Hvernig stendur á því að Shakespeare skrifar inn fleiri fleiri blaðsíður af einhversskonar plotti sem í raun stoppar aktíónið?

Eftir dauða Mercutíó breytist leikritið úr léttu ástarverki yfir í harmleik. Og það er tilturulega vel gert. Og svo renna bara öll vötn til Arnarfjarðar, nema 5 þátturinn,hann rennur upp í móti.

Þannig ég bara skar hann.

Ef ég þarf að vinna eftir þessum texta eins og hann er þá ætla ég hið minnsta að segja þessa sögu þannig fútt sé í.

Ég var svo upprifinn eftir niðurskurðinn að ég leitaði upp stúlkuna síðan í gærkveldi. Fann hana - og kærastann hennar.

Horfði á sleepless in Seattle á hótelherberginu.

Ást er annaðhvort blekking, fólska, uppspuni, glópasýn eða misskilningur, nema þá væri að hún sé allt ofangreint.

Það er erfitt að setja upp verk fullu af tilfinningu sem farin er yfir síðasta söludag.